سلام، امروز تصمیم گرفتم تازه یادگیری FPGA رو شروع کنم. جسته گریخته چیزهایی راجع به FPGA میدونم، ولی کافی نیست. حتی با CPLD که نسخه ساده و کم خرج FPGA هست هم کار کردم، در حد یه پروژه ساده، خیلی ساده! شما اسمشو بذار ور رفتن!
خب تا اینجای کار که تقریبا صفرم این چیزا رو میدونم:
- FPGA خیلی خوبه! اگه میخوای پردازشهای سنگین و علی الخصوص تکراری انجام بدی میتونی از FPGA کمک بگیری! یعنی میتونی معماری خودت رو بسازی، برای هدف و نیاز خودت، یجوری انگار خط مستقیمه.
- FPGA خیلی گرونه! این یه حقیقته انکار ناپذیره! حتی نسخه های اساسا چینی که شرکت Altera باشن و بعنوان FPGA ارزون شناخته میشن هم خیلی گرونن! ترس از دست رفتنش موقع کار میتونه عذاب آور باشه! پس بهتره با بوردهای آماده آموزشی شروع کنم. اطمینانش بیشتره.
- FPGA خیلی جذابه ** اگه به طراحی مدارات منطقی علاقه مند باشین. من که علاقه مندم، شما رو نمیدونم!
- Xilinx و Altera دو برند محبوب تو ایرانن، حالا این محبوبیت به چه دردی میخوره؟! به این درد که اولا چون محبوبا پس تو بازار بیشترن، همین باعث میشه قیمتشون نسبت به برندهای دیگه کمتر باشه. در ثانی بازار کارشون هم بهتره، بخاطر معروفیتشون.
- خب این آی سی های عزیز مثل میکروکنترلرها احتیاج به پروگرام شدن دارن، پروگرامرشون هم زیاد ارزون نیست، تقریبا هم اندازه قیمت خود آی سی!
- هر چقدر پول بدی آش میخوری! این جمله خوبیه تو همه جا، شما پول زیاد خرج میکنی، در عوض چیز بسزایی نصیبت میشه! لیکن تعلل تو خرج پول رو باید گذاشت کنار و زد به دریا این دلو …
حالا چرا FPGA میخوام یاد بگیرم؟ ( و اگه یاد بگیرم و وسطش ول نکنم!! )
بخاطر اینکه شنیدم بازار کار خوب و درآمد عالی داره. بخاطر اینکه سخته و سخت بودنش باعث شده عده کمی تو این حوزه فعالیت کنن.
یه جمله ژاپنی هست که “برای بدست آوردن چیزهای باارزش، باید قربانی های باارزش بدی!”
